Söz olmuş... olmamış....

Pekiy.

- Yudumlamayı öğrenmeli. Söz vermiyorum ama.

+ Nefes almayı unutuyorsun, korktum. Boğulursan?

- Boğulamazsam?

+ Unutma, hiç boğulma.

- Güzelmiş... Ve susuyorsun...

+ ..........

- Başaramadık değil mi? Güzel güzel sus şimdi ve iç bitir, nolur!

+ Bak, eğer bir gün... Unutmazsan... O gün dünya daha güzel bi yer olcak.

- Unutmazsam...! Ya unutamazsam? Pişmanlık bu. Kabul. Sus hemen, kendimden ve olacaklardan korktum. Sakın...

+ Yavaşlaman için trafik levhası talep ediyorum, yapsın birileri.

- Hızlansan?

+ .........

- Pekiy.

+ Düzelecek ve mevsim... Griden beyaza...

- Soğuk olacak dünyada bir yerler, üşürüm hem çok üşürüm.

+ Belki kar yağarken dondurma yeriz. İçimiz üşürse belki titremez ellerin...

- Bu... Ne güzel! Karda erimez dondurmam!

+ Hep böyle gül... Olur mu?

-.......

Öğrenmeli.

Söz vermiyorum ama...