Pekiy.
Biraz dinlensinler, pamuk tıka bu ara, dedi.
Bu ara her şey kadar eski... Ağır. İşe yaramaz, dert etme dedim.
Üzülmedi, hüzünlenir gibi oldu, dudağının kenarında belirir gibi oldu... Kayboldu hemen sonra.
Üzülmedim. Pamuk geçirgendi hem. Çok saçmaladın, dedim. Canı yansın diye sırf.
Baktı sadece, uzun uzun baktı. HERKES yapar bunu dedi, saçmalarız ve tıkarız yine de.
Yer yok dedim, sesim biraz yükseldi, HERKES duydu.
KİM gelse farketmez, KİM duyarsa duysun... (Sallandı dünya hemen sonra. Yer kaydı, kalbimin atışı kulağımda!)
Farklarımı geri ver, detayların silik dedim, yoruldum. Ben farların önünde durdum hep. Işıkla dost.
KİMSE farklı değil dedi. Canım yansın diye sırf.
Uzun uzun parmaklarıma baktım.
Konuşmadım sonra.
KİMSE farketmedi. Sallandık... HİÇKİMSE hissetmedi!
Zemin ayağımdan kaydı gitti.
Korktum biraz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder