Karabatak

Pekiy.

Yağmur var, hep yağmur... Güneş'i uyarmalı. dedim.

Yaşam... Güneş altında bir oyun, demiş yazar. Zamanı var, bekle dedi. Rahatsız etme!

Kadrajın solunda gider gibi yaptım durdum, sonra tekrar... Gelsin diye sırf... Sırf Güneş gelsin. Gelse de sırtımı döndüm, gölgede oyun. Karabatak. Suya batıp çıkıyorum, damlalar kocaman.

Sarı var, her yer sarı dedim. Sevmem ama hep, her yer sarı.

Kırmızı içimde. Peki ya yeşil? dedi.

Sustum, benim içimde dedim sonra, duymasın diye sessiz. Kırmızıdan kime ne?!

Keskin, geçişsiz, bu ara renksiz... Sarı sadece uydurmaca, dedi yüzüme bakarak.

Yüzüm kıpırdamadı. Gözlerim bile. Doldu sadece birazcık, görmedi.

Güneş gelecek ve her yer kırmızı dedi.

Kırmızının canı cehenneme! Boğuldum, yağmasın artık.