Pekiy.
Dün Raif...
Bugün Maria olmak varmış.
Ya yarın?
"Biraz sarhoş olmaya başladığını anlamıştım. Karşımdaki iskemleden kalkarak yanıma oturmuş ve kolunu omzuma atmıştı.
Kalbim ökseye tutulmuş bir kuş yüreği gibi hızla çarpıyordu.
O beni mahzun zannediyordu.
Halbuki değildim.
Şimdi, gülemeyecek kadar mesuttum ve saadetimi ciddiye alıyordum.
.......
''Maria'' diye fısıldadım.
"Nasıl oluyor da bir insan diğer bir insanı bu kadar çok mesut edebiliyor? İnsanın içinde ne müthiş kuvvetlerin saklı olması lazım!" "
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder