Bazen var kadar yok.

Pekiy.

"Nasıl da çocuktur insan!

Bir bakış için nedir bu açgözlülük!

Nasıl da çocuktur insan!

......................

Nasıl da bir çocuğum!"

Nilgün'le kalsam?

Pekiy.

Pencerenin arkasında iki yüz... Biri bir adım geride artık.

Büyük insanlar için büyük cümleler yok. Büyük adımlar var.

Ve hayat...

Bunca büyük üzüntüyü taşıyamaz ki!

kağan:
"hayat yine de üzülmeye değer!"
nilgün:
"hayatın neresinden dönülse kardır!"

"would be everything."

Pekiy.

"Take me somewhere nice" dedim.

Duysun diye değil sırf.

Bugün gitmek her şeyden güzel iken...

Ziyadesiyle hakkını verdiğimiz büyük cümleler...

Wereyda bu işi biliyor.

"Gözün işlevi görmek değil, gözyaşı dökmektir."

Pekiy.

Dinleyelim o vakit!

"what was that for?

try to be bad."

Kasap Bıçağı

Pekiy.

"Dinleme, dinleme, daha dinleme, artık dinleme!" dedim. Ama...

"i wish to weep
but sorrow is
stupid."

Keskinmiş.

Tüm geçmişi ve belki de tüm anıları...

Geri gelmeyecek şekilde, ince ince...

Sindirim sistemi

Pekiy.

"...Ben Yusuf'la kalayım, sen Perec'le kal." dedi.

"yoksa her şey ben olmadığım zaman, benim olmadığım yerlerde mi oluyordu?"

Haklıydı.

"Hafızası zayıf olan insanlar unutulmaz anlar yaşayamazlar."